Życie Przecięte

Fundacja Trzeci Wymiar Kultury wraz z Narodowym Centrum Kultury oraz Towarzystwem Społeczno - Kulturalnym Żydów w Polsce serdecznie zapraszają na Spektakl teatralny „Życie przecięte”

08.03.2018r. godz. 19:00, Łódź ul. Wojska Polskiego 121, Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi

WSTĘP WOLNY, Rezerwacja zaproszeń pod adresem mailowym: zarzad@3wk.pl
Akredytacje Prasowe pod nr tel.: 690 486 974

SCENARIUSZ I REŻYSERIA:
Andrzej Maria Marczewski

OBSADA: 
Jowita Budnik, 
Jadwiga Andrzejewska, 
Magdalena Tomaszewska, 
Piotr Adamczyk. 
Jerzy Mazur,
Przemysław Wasilkowski 

MUZYKA:
Marcin Werner

Wydarzenie zostało objęte Patronatem Honorowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy
w roku 100-lecia Odzyskania Niepodległości 1918–2018 

Spektakl uświetniający obchody Marca 68 będzie wyreżyserowany na podstawie zbioru rozmów z żydowskimi świadkami tamtych zdarzeń. Kanwę przedstawienia stanowią zapisy rozmów Joanny Wiszniewicz - opowieści pokolenia Marca. Są to długie i pełne emocji rozmowy Autorki z przedstawicielami pierwszego powojennego pokolenia polskich Żydów, którzy urodzili się i wychowali w różnych miastach i miasteczkach komunistycznej Polski, tu przeżyli Marzec — swoje pierwsze i podstawowe generacyjne doświadczenie — a obecnie mieszkają nadal w Polsce albo, wyemigrowawszy po Marcu ’68, w USA, Izraelu, Danii i innych krajach świata.

Te niezwykłe rozmowy jako pierwsze, jak dotąd, penetrują tak głęboko i na tak szeroką skalę powojenne przemiany i komplikacje losów i tożsamości polskich Żydów. Za pośrednictwem relacji Rozmówców (którzy opisują swoje losy na szerokim historycznym i socjologicznym tle) pokazane są różne środowiska żydowskie i różne aspekty powojennego doświadczenia polskich Żydów, nie ograniczając się jedynie do portretowania pierwszej postholokaustowej generacji, ale prezentując też zaobserwowane przez Rozmówców (i pełne sprzeczności) postawy ich rodziców-Ocaleńców wobec żydostwa, a także postawy ich dzieci (dziś dwudziesto-trzydziestoletnich), których żydostwo jest zaskakująco dla Rozmówców śmiałe i demonstracyjne.

Walorem spektaklu zrealizowanego na podstawie zbioru rozmów Joanny Wiszniewicz jest przede wszystkim to, że za sprawą autorki wysłuchujemy nie tylko różnych opowieści o tych samych dramatycznych doświadczeniach, ale też spotykamy się z rozmaitością postaw wobec tego, co się wydarzyło. Rozmówcy Joanny Wiszniewicz nie są jednomyślni w ocenie konsekwencji Marca 68. Prezentują niejednorodny stosunek zarówno do osobistych przeżyć, jak i do Polski, z której musieli wyjechać lub postanowili w niej pozostać. Perspektywa zarysowana w świadectwach podanych przez Joannę Wiszniewicz pozwala zerwać z najczęściej spotykaną narracją o Marcu 68, jaką jest nostalgiczna opowieść wypędzonych i zawiedzionych, i zamienić ją na wielowątkową opowieść, w której żal miesza się z poczuciem spełnienia.